Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

from both sides

  • 1 utrimque

    from both sides, on both sides.

    Latin-English dictionary of medieval > utrimque

  • 2 anceps

    anceps (once ancipes, Plaut. Rud. 4, 4, 114; cf. Charis, pp. 67 and 96 P.; Prisc. p. 754 P.; with this form cf. procapis, Paul. ex Fest. p. 225 Müll., and Corss. Ausspr. II. pp. 398, 591; abl. sing. always ancipiti), cĭpĭtis, adj. [an-caput; cf. Paul. ex Fest. p. 19 Müll.].
    I.
    Lit., that has two heads, twoheaded (cf.: biceps, praeceps, etc.;

    so only in the poets): Janus,

    Ov. M. 14, 334; so id. F. 1, 95 (cf.:

    Janus bifrons,

    Verg. A. 7, 180). —Hence also of a mountain which has two summits, two-peaked:

    acumen,

    Ov. M. 12, 337.—
    II.
    In gen.
    A.
    1.. Of an object whose qualities have significance in two respects, double, that extends on two opposite sides (while duplex is an object that exists in separate forms, twice. Thus anceps sententia is an opinion which wavers, fluctuates between two decisions, while duplex sententia is a twofold opinion):

    Post altrinsecus ancipes securiculast,

    the axe cuts on two sides, is two-edged, Plaut. Rud. 4, 4, 114; so, ferrum, Lucil. ap. Non. p. 245, 17, and Lucr. 6, 168:

    securis,

    Ov. M. 8, 397 al. —Also, poet., of the contrast between great heat and cold: Ancipiti quoniam mucroni utrimque notantur, since things are marked by double point, i. e. one at one, another at the other end, Lucr. 2, 520:

    bestiae quasi ancipites in utrāque sede viventes,

    amphibious animals, Cic. N. D. 1, 37;

    so in the histt. freq. of an attack, a contest, etc., on two different sides,

    Caes. B. G. 7, 76: ita ancipiti proelio diu atque acriter pugnatum est, double, because contending with enemies both in front and in the rear, id. ib. 1, 26 Herz.; so id. B. C. 3, 63; Nep. Them. 3, 3:

    periculum,

    Sall. J. 38, 5: ancipitem pugnam hostibus facere, double, as given by horse and foot, Tac. A. 6, 35:

    ancipiti metu et ab cive et ab hoste,

    twofold, Liv. 2, 24; so,

    anceps terror,

    id. 34, 21; Tac. Agr. 26:

    tumultus,

    Liv. 32, 30: tela, shot or hurled from both sides, id. 37, 11:

    ancipitia munimenta,

    on two sides, id. 5, 1 al. —
    2.
    Trop., twofold:

    propter ancipitem faciendi dicendique sapientiam,

    Cic. de Or. 3, 16:

    ancipites viae rationesque et pro omnibus et contra omnia disputandi,

    id. ib. 3, 36:

    adferre ancipitem curam cogitandi,

    a twofold care of thought, id. Off. 1, 3, 9; so Tac. A. 2, 40:

    jus anceps,

    the uncertainties of law, Hor. S. 2, 5, 34 al. —
    B.
    Wavering, doubtful, uncertain, unfixed, undecided (the prevalent signif. in Cic.):

    anceps fatorum via,

    Cic. Somn. Scip. 2:

    incertus exitus et anceps fortuna belli,

    id. Marcell. 5:

    anceps proelii fortuna,

    Tac. H. 3, 18:

    oraculum,

    Liv. 9, 3:

    proelium,

    id. 2, 62, and Tac. H. 3, 22;

    so esp. freq.: ancipiti Marte pugnare,

    to contend without deciding the contest, Liv. 7, 29; 21, 1 al.:

    causa anceps,

    Cic. de Or. 2, 44:

    genus causarum anceps,

    id. Inv. 1, 15, 20 (cf.: genus causarum dubium, Auct. ad Her. 1, 3:

    dubium vel anceps,

    Quint. 4, 1, 10):

    fides,

    uncertain, wavering, fidelity, Curt. 3, 8;

    so also, ancipites animi,

    Luc. 9, 46.—Also ellipt.: Lucanus an Apulus, anceps, doubtful whether, etc., * Hor. S. 2, 1, 34.—
    C.
    Dangerous, hazaraous, perilous, critical (post-Aug.; esp. freq. in Tac.;

    never in Cic.): viae,

    Ov. M. 14, 438:

    loca,

    Nep. Dat. 7, 3:

    dubiā et interdum ancipiti fortunā,

    Vell. 2, 79:

    anceps periculum,

    Tac. A. 4, 59:

    ancipites morbi corporis,

    Plin. 7, 45, 46, § 149:

    cujus (Antonii) operā ex ancipiti morbo convaluerat,

    Suet. Aug. 59:

    Ideo et purgationibus (labruscum) ancipitem putant,

    Plin. 23, 1, 14, § 20:

    vox pro re publicā honesta, ipsi anceps,

    pernicious, Tac. H. 1, 5:

    adulatio anceps si nulla et ubi nimia est,

    id. A. 4, 17.—So subst., danger, hazard, peril, = periculum, discrimen:

    dubiā suorum re in anceps tractus vim legionum implorabat,

    Tac. A. 4, 73:

    seu nihil militi seu omnia concederentur, in ancipiti res publica,

    id. ib. 1, 36:

    scelus inter ancipitia probatum,

    id. ib. 11, 26;

    14, 22: facilius inter ancipitia clarescunt,

    id. G. 14:

    nova ambigua ancipitia malebat,

    id. H. 2, 86:

    inter ancipitia deterrimum est media sequi,

    id. ib. 3, 40.
    Comp., sup., and adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > anceps

  • 3 citer

    cĭter, tra, trum ( comp. citerior; sup. citimus; most freq. in comp.; in posit. only Cato ap. Prisc. pp. 589 and 999 P.; and Afran. ap. Prisc. p. 607 ib.), adj. [cis].
    I.
    On this side:

    citer agnus (ager) alligatus ad sacra erit, Cato ap. Prisc. pp. 599 and 989 P.: alter ulteriorem Galliam decernit cum Syriā, alter citeriorem,

    Cic. Prov. Cons. 15, 36:

    citerior provincia (i. e. Gallia Cisalpina),

    Caes. B. G. 1, 10:

    in Galliā citeriore,

    id. ib. 1, 24; Hirt. B. G. 8, 23; Suet. Caes. 56:

    citerior Hispania,

    Varr. R. R. 1, 57, 2; Cic. Att. 12, 37, 4; Nep. Cat. 2, 1; Plin. 3, 1, 2, § 6:

    Arabia,

    Plin. 6, 34, 39, § 213:

    Oceanus,

    Flor. 4, 12, 46:

    ripa,

    Vell. 2, 107, 1.—
    II.
    As that which is on this side is nearer to us than its opposite, lying near, near, close to.
    A.
    In space:

    (stella) ultima a caelo, citima terris,

    Cic. Rep. 6, 16, 16; id. Univ. 7 fin.:

    citima Persidis (sc. loca),

    Plin. 6, 34, 39, § 213. —
    2.
    Trop.:

    deduc orationem tuam de caelo ad haec citeriora,

    Cic. Rep. 1, 21, 34:

    quantā animi tranquillitate humana et citeriora considerat,

    id. Tusc. 5, 25, 71:

    ut ad haec citeriora veniam et notiora nobis,

    id. Leg. 3, 2, 4:

    nam citeriora nondum audiebamus,

    id. Fam. 2, 12, 1; Val. Max. 3, 8, 1; 9, 12, 6:

    citerioris vitae minister,

    private, domestic, Amm. 14, 1, 7.—
    B.
    In time (post-Aug.), earlier, sooner:

    Africano consulatus citerior legitimo tempore datus est,

    Val. Max. 8, 15, 1; 6, 3, 11:

    in antiquius citeriusve,

    Vell. 1, 17, 2:

    citeriore die (opp. longiore),

    Dig. 23, 4, 15.—
    C.
    In measure or degree, small, little:

    citerior tamen est poena quam scelus,

    Quint. Decl. 299; Val. Max. 8, 7, ext. 10.— Advv.: comp. cĭtĕrĭus, less:

    citerius debito resistere,

    Sen. Ira, 1, 16, 11; sup. cĭtĭmē, least, acc. to Prisc. p. 1016 P.—
    III.
    Hence,
    A.
    cī̆trā, adv. and prep. with acc., on this side, on the hither or nearer side (opp. to ultra; more freq. than cis, q. v.).
    1.
    Prop.
    (α).
    Adv.:

    (dextera) nec citra mota nec ultra,

    neither this way nor that, Ov. M. 5, 186; cf.:

    ultra citraque pervolare,

    Plin. 10, 23, 31, § 61:

    citra est Oglasa,

    id. 3, 6, 12, § 80; 6, 11, 12, § 30:

    citra fuere margines,

    id. 2, 17, 14, § 73.—
    (β).
    With acc.:

    Germani qui essent citra Rhenum,

    Caes. B. G. 6, 32:

    is locus est citra Leucadem stadia CXX.,

    Cic. Fam. 16, 2; so,

    citra Veliam,

    id. Att. 16, 7, 5:

    citra mare,

    Hor. S. 2, 8, 47:

    mare citra,

    id. ib. 1, 10, 31:

    citra flumen intercepti,

    Liv. 21, 48, 6:

    citra Tauri juga,

    id. 38, 48, 1 al. —

    With verbs of motion: ut exercitum citra flumen Rubiconem educeret,

    Cic. Phil. 6, 3, 5:

    ut omnes citra flumen eliceret,

    Caes. B. G. 6, 8; Liv. 21, 54, 4; Hor. S. 1, 1, 106.—
    2.
    (Acc. to citer, II.) Of that which takes [p. 345] place, or is within a fixed boundary, and yet does not reach that boundary, within, beneath, short of, less than.
    (α).
    Adv.:

    non erit necesse id usque a capite arcessere: saepe etiam citra licet,

    not so far, Cic. Top. 9, 39:

    paucis citra milibus lignatores ei occurrunt,

    Liv. 10, 25, 4:

    citra quam proxime fuerint (defectus lunae),

    Plin. 2, 13, 10, § 86:

    citra exsultare,

    id. 17, 22, 35, § 180: tela citra cadebant (i. e. did not reach the Romans), Tac. H. 3, 23.—
    (β).
    With acc.:

    nec a postremā syllabā citra tertiam,

    before the third syllable, Cic. Or. 18, 58 (cf. Quint. 1, 5, 30: acuta intra numerum trium syllabarum continetur); id. 8, 6, 76:

    cur Veneris stella numquam longius XLVI. portibus ab sole... abscedant, saepe citra eas ad solem reciprocent,

    Plin. 2, 17, 14, § 72; 2, 17, 15, § 77.—
    b.
    Trop.
    (α).
    Adv. of measure:

    neve domi praesume dapes et desine citra Quam capias paulo,

    Ov. A. A. 3, 757; cf.:

    culta citra quam debuit illa,

    id. P. 1, 7, 55.—
    (β).
    With acc.: pronepos ego regis aquarum;

    Nec virtus citra genus est,

    is not behind my family, Ov. M. 10, 607:

    glans cum citra satietatem data est,

    not to satiety, Col. 7, 6, 5; cf. id. 9, 13, 2; so,

    fatigationem,

    Cels. 1, 2; cf. Plin. 19, 8, 54, § 171:

    scelus,

    Ov. Tr. 5, 8, 23:

    citra necem tua constitit ira,

    id. ib. 2, 127:

    usus citra intellectum acrimoniae,

    Plin. 19, 8, 54, § 171. —
    c.
    In time (with acc. rare;

    perh. not anteAug.): citra Kalendas Octobris,

    Col. 2, 8, 3; cf. Gell. 12, 13:

    Trojana tempora,

    Ov. M. 8, 365:

    juventam,

    id. ib. 10, 84:

    temporis finem,

    Dig. 49, 16, 15.—
    3.
    Since the Aug. per. (most freq. in Quint. and Pliny the elder; in the former more than twenty times), in gen. of that which does not belong to, is without, or beyond something, without, aside from, apart from, except, without regard to, setting aside (for the class. sine, praeter; hence the Gloss.: aneu sine, absque, praeter, citra, Gloss. Cyr.; citra dicha, chôris, ektos, Gloss. Phil.); with acc.:

    citra hoc experimentum multa sunt, quae, etc.,

    Col. 2, 2, 20:

    plus usus sine doctrinā, quam citra usum doctrina valet,

    Quint. 12, 6, 4:

    Phidias in ebore longe citra aemulum,

    id. 12, 10, 9:

    vir bonus citra virtutem intellegi non potest,

    id. 12, 2, 1; so,

    accusationem,

    id. 7, 2, 26; 3, 8, 21; 7, 10, 3:

    tranare aquas citra docentem natura ipsa sciunt,

    id. 2, 16, 13:

    citra invidiam,

    Plin. 7, 29, 30, § 108:

    citra ullum aliud incommodum,

    id. 2, 51, 52, § 137:

    citra dolorem,

    id. 12, 17, 40, § 79; Plin. Ep. 2, 1, 4:

    morsum,

    Plin. 8, 38, 57, § 136:

    vulnus,

    id. 20, 21, 84, § 225 al.:

    citra fidem,

    Tac. Agr. 1:

    citra speciem aut delectationem,

    id. G. 16:

    citra Senatūs populique auctoritatem,

    Suet. Caes. 28:

    commoda emeritorum,

    id. Aug. 24:

    spem omnium fortuna cessit,

    Flor. 3, 1, 2:

    etiam citra spectaculorum dies,

    i.e. even out of the time of the established spectacles, Suet. Aug. 43:

    citra magnitudinem prope Ponto similis,

    excepting its size, Mel. 1, 19, 17; Tac. Agr. 10; Quint. 2, 4, 22; so id. 7, 2, 13; Dig. 3, 6, 9: lana tincta fuco citra purpuras placet, Ov. Fragm. ap. Quint. 12, 10, 75.—Citra sometimes follows its case, Hor. S. 1, 1, 107; 1, 10, 31.—
    B.
    cī̆trō, adv. (orig. dat. sing.), always in the connection and position ultro citroque, ultro et citro, ultro ac citro, or without copula ultro citro (not ultroque citroque), hither and thither, this way and that, here and there, to and fro, from both sides, backwards and forwards, reciprocally; Fr. par ci par là, ça et là (in good prose):

    ultro ac citro commeare,

    Varr. R. R. 3, 5, 16:

    sursum deorsum, ultro citro commeantibus,

    Cic. N. D. 2, 23, 84: ultro citroque commeare, Auct. B. Afr. 20; Plin. 2, 38, 38, § 104; * Suet. Calig. 19; Lucr. 4, 32:

    qui ultro citroque navigarent,

    Cic. Verr. 2, 5, 66, § 170:

    cursare ultro et citro,

    id. Rosc. Am. 22, 60 (in Prisc. p. 1011 P., perh. only from memory written ultro citroque):

    bis ultro citroque transcurrerunt,

    Liv. 40, 40, 7 al.:

    cum saepe ultro citroque legati inter eos mitterentur,

    Caes. B. G. 1, 42; id. B. C. 1, 20; Liv. 5, 8, 6:

    multis verbis ultro citroque habitis,

    Cic. Rep. 6, 9, 9; cf. Liv. 9, 45, 2; 7, 9, 2:

    beneficiis ultro citro datis acceptisque,

    Cic. Off. 1, 17, 56:

    ut obsides ultro citroque darentur,

    Liv. 44, 23, 2:

    datā ultro citroque fide,

    id. 29, 23, 5:

    inplicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,

    Cic. Lael. 22, 85 Klotz N. cr.: alternatis ultro citro aestibus, Sen. Q. N. 4, 2, 29:

    ultro citroque versus,

    Amm. 30, 3, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > citer

  • 4 utrimque

    on/from both sides/parts; at both ends; on one side and on the other

    Latin-English dictionary > utrimque

  • 5 utrinque

    on/from both sides/parts; at both ends; on one side and on the other

    Latin-English dictionary > utrinque

  • 6 internuntio

    inter-nuntĭo ( - nunc-), āre, v. n., to send messengers from both sides:

    paulisper internuntiando cunctatio fit,

    Liv. 42, 39, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > internuntio

  • 7 utrimque

    ū̆trimquĕ ( ū̆trinquĕ), adv. [uterque], from or on both sides or parts, on the one side and on the other.
    I.
    Lit.: horrescit telis exercitus asper utrimque, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 385 Vahl.):

    tollitur in caelum clamor exortus utrimque,

    id. ib. p. 500 (Ann. v. 422 ib.):

    clamor utrinque, undique concursus,

    Hor. S. 1, 9, 77:

    postquam utrimque exitum est maxumā copiā, Dispertiti viri... tubae utrimque canunt: contra Consonat terra: clamorem utrimque efferunt, Imperator utrimque hinc et illinc Jovi vota suscipere,

    Plaut. Am. 1, 1, 65 sq.:

    magnae utrimque copiae,

    Cic. Fam. 6, 4, 1:

    acriter utrimque usque ad vesperum pugnatum est,

    Caes. B. G. 1, 50:

    multis utrimque interfectis,

    id. ib. 7, 42:

    ceteros utrimque aggreditur,

    Sall. C. 60, 5:

    ni utrimque praemissi equites rem exploravissent,

    id. J. 53, 7:

    tigna binis utrinque fibulis distinebantur,

    one on each side, Caes. B. G. 4, 17:

    continebitur marginibus,

    Quint. 1, 1, 27:

    sustinentium manibus,

    id. 1, 2, 7: praecisa vipera, at both ends, i. e. head and tail, Plin. 29, 6, 38, § 121.—
    B.
    Connected with secus (sometimes written in one word, utrimquesecus), along or on both sides, on either hand (ante- and post-class.):

    quare utrimque secus cum corpus vapulet,

    Lucr. 4, 939 (936):

    canes utrimque secus deae latera muniunt,

    App. M. 2, p. 116, 8; Mart. Cap. 5, § 464; 6, § 719.—
    II.
    Trop.:

    (Alcumena) Utrimque est gravida et ex viro et ex summo Jove,

    Plaut. Am. prol. 111:

    utrimque constitit fides,

    both parties kept their word, Liv. 2, 13, 9:

    Piso M. Crasso et Scriboniā genitus nobilis utrimque,

    Tac. H. 1, 14 fin.; Plin. 8, 42, 66, § 163 (al. utrique); cf. id. 8, 47, 72, § 187:

    virtus est medium vitiorum et utrimque reductum,

    Hor. Ep. 1, 18, 9:

    alia sunt non necessaria, vel utrimque vel ab alterā parte,

    Quint. 5, 10, 81; 5, 13, 1:

    causas veras modo et utrimque tractet, i. e. pro et contra,

    id. 10, 5, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > utrimque

  • 8 utrinque

    ū̆trimquĕ ( ū̆trinquĕ), adv. [uterque], from or on both sides or parts, on the one side and on the other.
    I.
    Lit.: horrescit telis exercitus asper utrimque, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 385 Vahl.):

    tollitur in caelum clamor exortus utrimque,

    id. ib. p. 500 (Ann. v. 422 ib.):

    clamor utrinque, undique concursus,

    Hor. S. 1, 9, 77:

    postquam utrimque exitum est maxumā copiā, Dispertiti viri... tubae utrimque canunt: contra Consonat terra: clamorem utrimque efferunt, Imperator utrimque hinc et illinc Jovi vota suscipere,

    Plaut. Am. 1, 1, 65 sq.:

    magnae utrimque copiae,

    Cic. Fam. 6, 4, 1:

    acriter utrimque usque ad vesperum pugnatum est,

    Caes. B. G. 1, 50:

    multis utrimque interfectis,

    id. ib. 7, 42:

    ceteros utrimque aggreditur,

    Sall. C. 60, 5:

    ni utrimque praemissi equites rem exploravissent,

    id. J. 53, 7:

    tigna binis utrinque fibulis distinebantur,

    one on each side, Caes. B. G. 4, 17:

    continebitur marginibus,

    Quint. 1, 1, 27:

    sustinentium manibus,

    id. 1, 2, 7: praecisa vipera, at both ends, i. e. head and tail, Plin. 29, 6, 38, § 121.—
    B.
    Connected with secus (sometimes written in one word, utrimquesecus), along or on both sides, on either hand (ante- and post-class.):

    quare utrimque secus cum corpus vapulet,

    Lucr. 4, 939 (936):

    canes utrimque secus deae latera muniunt,

    App. M. 2, p. 116, 8; Mart. Cap. 5, § 464; 6, § 719.—
    II.
    Trop.:

    (Alcumena) Utrimque est gravida et ex viro et ex summo Jove,

    Plaut. Am. prol. 111:

    utrimque constitit fides,

    both parties kept their word, Liv. 2, 13, 9:

    Piso M. Crasso et Scriboniā genitus nobilis utrimque,

    Tac. H. 1, 14 fin.; Plin. 8, 42, 66, § 163 (al. utrique); cf. id. 8, 47, 72, § 187:

    virtus est medium vitiorum et utrimque reductum,

    Hor. Ep. 1, 18, 9:

    alia sunt non necessaria, vel utrimque vel ab alterā parte,

    Quint. 5, 10, 81; 5, 13, 1:

    causas veras modo et utrimque tractet, i. e. pro et contra,

    id. 10, 5, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > utrinque

  • 9 undique

        undique adv.    [unde+que], from all parts, from every quarter, on all sides, all around, on every part, everywhere: ut undique in hostīs impetus fieret, Cs.: rebus undique collectis: concurritur undique ad istum Syracusas: delirus et amens Undique dicatur, H.: undique omnes conisi hostem avertunt, L.— Utterly, entirely, completely, in all respects: aut undique religionem tolle aut, etc.: sic undique omni ratione concluditur, from every point of view.
    * * *
    from every side/direction/place/part/source; on all/both sides/surfaces; everywhere; completely; allover; from every point of view, in all respects

    Latin-English dictionary > undique

  • 10 illinc

        illinc adv.    [illim+ce], from that place, thence, from yonder: Illinc huc transferri, T.: discessi. —From that person, from that quarter, from that side, thence: si illinc beneficium non sit: illinc omnes praestigiae (i. e. ab his): hinc atque illinc, on both sides, V.
    * * *
    there, in that place, on that side; from there

    Latin-English dictionary > illinc

  • 11 utrimque (utrinque)

        utrimque (utrinque) adv.    [uterque], on both sides, on either hand, from each side, on the one side and on the other: clamor utrinque, Undique concursus, H.: magnae utrimque copiae: multis utrimque interfectis, Cs.: tigna binis utrimque fibulis distinebantur, one on each side, Cs.: utrimque constitit fides, i. e. both parties kept their word, L.: utrimque anxii, i. e. afraid of both parties, Ta.

    Latin-English dictionary > utrimque (utrinque)

  • 12 ultro

    ultrō̆, adv., to the farther side, beyond, on the other side.
    I.
    Lit., so most usually in the connection ultro citroque, Cic. Rep. 6, 9, 9; id. Ac. 1, 7, 28; Caes. B. G. 1, 42; Liv. 3, 5, 11;

    Auct. B. Hisp. 21: ultro et citro,

    Cic. Off. 1, 17, 56; id. Lael. 22, 85; id. Rosc. Am. 22, 60:

    ultro ac citro,

    Varr. R. R. 3, 5, 16;

    or, without a copula, ultro citro,

    on this side and on that, this way and that, to and fro, on both sides, mutually, Cic. N. D. 2, 33, 84; Sen. Q. N. 4, 2, 29; Suet. Calig. 19; App. M. 8, p. 211; v. citro; and cf. Hand, Turs. II. p. 87 sqq.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of distance, afar, away, off (so only in Plautus): Ty. Proin' tu ab istoc procul recedas. He. Ultro istum a me! Plaut. Capt. 3, 4, 19 Brix ad loc.:

    ultro istunc, qui exossat homines!

    id. Am. 1, 1, 164:

    ultro te amator apage te a dorso meo,

    id. Cas. 2, 8, 23.—
    B.
    To denote that which is or is done over and above something else, besides, moreover, too:

    et mulier ut sit libera, atque ipse ultro det argentum,

    Plaut. Pers. 2, 5, 26:

    celavit suos cives ultroque eis sumptum intulit,

    Cic. Fl. 19, 45:

    cavendo, ne metuant homines, metuendos ultro se efficiunt,

    Liv. 3, 65, 11:

    Sex. Naevius, qui, cum ipse ultro deberet, cupidissime contenderet, etc.,

    Cic. Quint. 23, 74; cf.:

    non debui tibi pecuniam... ultro a me mutuatus es,

    Quint. 5, 10, 107; 12, 8, 7 Spald. N. cr.:

    his lacrimis vitam damus et miserescimus ultro,

    Verg. A. 2, 145:

    nunc ultro ad cineres ipsius Adsumus,

    id. ib. 5, 55 Forbig. ad loc.:

    ultro animos tollit dictis atque increpat ultro,

    id. ib. 9, 127.—
    2.
    Trop., superfluously, gratuitously, wantonly:

    qui ita putant, Sibi fieri injuriam ultro si quam fecere ipsi expostules,

    Ter. Ad. 4, 3, 4:

    sibi ultro per contumelias hostem insultare,

    Liv. 3, 62, 1.—
    C.
    From beyond, from the other side, i. e. without influence or assistance from this side (cf. sponte, whose opposite is external compulsion or aid: ultro facio, non rogatus; sponte facio, non coactus neque adjutus; hence, ultro is esp. freq. with verbs of giving, offering, proposing, approaching, assailing, etc.), on his part, on their part, of himself, of themselves, etc.; of one's own accord, without being asked, spontaneously, voluntarily: Gn. Jam haec tibi aderit supplicans Ultro. Thr. Credin'? Gn. Immo certe. Novi ingenium mulierum:

    Nolunt, ubi velis: ubi nolis, cupiunt ultro,

    Ter. Eun. 4, 7, 42 sq.:

    O audaciam! etiam me ultro accusatum advenit?

    id. Phorm. 2, 3, 13:

    monstrum etiam ultro derisum advenit,

    id. Eun. 5, 2, 21:

    qui quoniam Erus quod imperavit neglexisti persequi, nunc venis etiam ultro inrisum dominum,

    Plaut. Am. 2, 1, 40:

    ut homines Galli spem imperii ultro sibi a patriciis hominibus oblatam neglegerent, id non divinitus factum esse putatis?

    Cic. Cat. 3, 9, 22: ultro aliquid offerre, id. Planc. 10, 26; cf. Quint. 7, 1, 50:

    offerendum ultro rati,

    Liv. 1, 17, 8:

    offerentibus ultro sese militibus,

    id. 27, 46, 3:

    cum id, quod antea petenti denegasset, ultro polliceretur,

    Caes. B. G. 1, 42: omnia ei ultro pollicitus sum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 1:

    nec mihi quicquam tali tempore in mentem venit optare, quod non ultro mihi Caesar detulerit,

    Cic. Fam. 4, 13, 2:

    has (tabulas) donavit his ultro,

    Quint. 5, 10, 111:

    subinvideo tibi, ultro te etiam arcessitum ab eo,

    of his own motion, Cic. Fam. 7, 10, 1:

    ultroque animam sub fasce dedere,

    Verg. G. 4, 204:

    quod divom promittere nemo Auderet, volvenda dies, en, attulit ultro,

    id. A. 9, 7:

    ultro ad terram concidit,

    id. ib. 5, 446:

    ultro ad me venit,

    Ter. And. 1, 1, 73; id. Eun. 1, 1, 2; Pers. 5, 172:

    ad aliquem ultro venire,

    Cic. Fam. 7, 21; cf. id. Fin. 2, 18, 58:

    quod occurrit ultro,

    Quint. 7, 1, 59:

    interrogantibus libenter respondeat, non interrogantes percontetur ultro,

    id. 2, 2, 6: quemadmodum impetum occupemus facere ultro in regem, Att. ap. Non. 355, 11:

    cum rex ab Attalo et Rhodiis ultro se bello lacessitum diceret, num Abydeni quoque, inquit, ultro tibi intulerunt arma?

    Liv. 31, 18, 2; 21, 1, 3; 1, 17, 8;

    2, 13, 2: ne collegae auxilium, quod acciendum ultro fuerit, suā sponte oblatum sperneretur,

    id. 10, 19, 1 Weissenb. ad loc.:

    Cappadocem illum non modo recipiebat (Asia) suis urbibus, verum etiam ultro vocabat,

    Cic. Fl. 18, 61.—So, ultro tributa (and sometimes written as one word, ultrotributa), expenditures made by the State for public works, Varr. L. L. 6, § 11 Müll.; Liv. 39, 44, 2; 43, 16, 2 and 7.— Trop.:

    virtus saepius in ultro tributis est,

    gives rather than receives, Sen. Ben. 4, 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ultro

  • 13 verbum

    verbum, i ( gen. plur. verbūm, Plaut. As. 1, 3, 1; id. Bacch. 4, 8, 37; id. Truc. 2, 8, 14), n. [from the root er; Gr. ERô, whence eirô and rhêma, what is spoken or said; cf. Goth. vaurd; Germ. Wort; Engl. word], a word; plur., words, expressions, language, discourse, conversation, etc. (cf.: vox, vocabulum).
    I.
    In gen.:

    verbum nullum fecit,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 58:

    si ullum verbum faxo,

    id. Men. 1, 2, 47:

    qui verbum numquam in publico fecerunt,

    Cic. Brut. 78, 270; so,

    facere,

    to talk, chat, discourse, converse, id. Verr. 2, 4, 65, § 147; id. Imp. Pomp. 10, 27; id. Planc. 8, 20 al.:

    spissum istud amanti est verbum veniet, nisi venit,

    Plaut. Cist. 1, 1, 77; cf. id. Most. 5, 1, 2:

    videtis hoc uno verbo unde significari res duas et ex quo et a quo loco,

    Cic. Caecin. 30, 88:

    verbum voluptatis,

    id. Fin. 2, 23, 75 (for which:

    vox voluptatis,

    id. ib. 2, 2, 6); cf.:

    libenter verbo utor Catonis (i. e. origines),

    id. Rep. 2, 1, 3:

    verbum usitatius et tritius,

    id. Ac. 1, 7, 27:

    verbum scribere... verbi litterae,

    id. de Or. 2, 30, 130:

    nec vero ullum (verbum) aut durum aut insolens, aut humile aut longius ductum, etc.,

    id. Brut. 79, 274: si pudor, si modestia, si pudicitia, si uno verbo temperantia (literally, in one word; cf. B. 2. infra), id. Fin. 2, 22, 73.— Plur.:

    verba rebus impressit,

    Cic. Rep. 3, 2, 3:

    in quo etiam verbis ac nominibus ipsis fuit diligens (Servius Tullius),

    id. ib. 2, 22, 40:

    quid verbis opu'st?

    Plaut. Am. 1, 1, 289:

    haec plurimis a me verbis dicta sunt,

    Cic. Rep. 1, 7, 12:

    verba facere,

    to speak, Caes. B. G. 2, 14: contumelia verborum, insulting or abusive language, id. ib. 5, 58:

    ut verbis, quid sit, definiam,

    Cic. Rep. 1, 24, 38:

    verba ponenda sunt, quae vim habeant illustrandi, nec ab usu sint abhorrentia, grandia, plena, sonantia, etc.,

    id. Part. Or. 15, 53:

    dialecticorum verba nulla sunt publica: suis utuntur,

    id. Ac. 1, 7, 25:

    verborum delectum originem esse eloquentiae,

    id. Brut. 72, 253 et saep.:

    multis verbis ultro citroque habitis ille nobis est consumptus dies,

    much talk on both sides, id. Rep. 6, 9, 9; cf. id. ib. 3, 4, 7: accusabat Canutius Scamandrum verbis tribus, venenum esse deprehensum (literally, in three words; cf. B. 2. b. infra), Cic. Clu. 18, 50.—Prov.: verba facit emortuo, he talks to the dead, i. e. in vain, Plaut. Poen. 4, 2, 18;

    for which: verba fiunt mortuo,

    Ter. Phorm. 5, 8 (9), 26.—
    B.
    Adverbial phrases.
    1.
    Ad verbum, verbum e (de, pro), verbo, or simply verbum verbo, to a word, word for word, exactly, literally (Cic. uses verbum e or ex verbo where the exact equivalent of a single word is given; verbum pro verbo of the literal translation of a passage; v. infra):

    fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae,

    Cic. Fin. 1, 2, 4; cf. Suet. Caes. 30 fin.:

    ediscere ad verbum,

    Cic. de Or. 1, 34, 157:

    ea quae modo expressa ad verbum dixi,

    id. Tusc. 3, 19, 44:

    somnium mirifice ad verbum cum re convenit,

    id. Div. 1, 44, 99: quae Graeci pathê appellant:

    ego poteram morbos, et id verbum esset e verbo,

    id. Tusc. 3, 4, 7: istam katalêpsin, quam, ut dixi, verbum e verbo exprimentes, comprehensionem dicemus, id. Ac. 2, 10, 31; id. Fin. 3, 4, 15; id. Top. 8, 35; id. Ac. 2, 6, 17:

    verbum de verbo expressum extulit,

    Ter. Ad. prol. 11:

    verbum pro verbo reddere,

    Cic. Opt. Gen. 5, 14:

    nec verbum verbo curabis reddere fidus Interpres,

    Hor. A. P. 133; cf.: ea sine scripto eisdem verbis reddebat, quibus cogitaverat, Cic. Brut. 88, 301.—
    2.
    Verbi causā or gratiā, for the sake of example, for example, for instance:

    si quis, verbi causā, oriente Caniculā natus est,

    Cic. Fat. 6, 12: M. Quid dicis igitur! A. Miserum esse verbi causā M. Crassum, id. Tusc. 1, 4, 12; id. Mil. 22, 60:

    qui verbi causā post mortem amici liberos ejus custodiant,

    Auct. Her. 4, 47, 60:

    ut propter aliam quampiam rem, verbi gratiā propter voluptatem, nos amemus,

    Cic. Fin. 5, 11, 30.—
    3.
    Uno verbo, or tribus verbis, or paucis verbis, in one word, in a word, briefly.
    a.
    Quin tu uno verbo dic, quid est quod me velis, Ter. And. 1, 1, 18; Cato, R. R. 157, 7:

    praetores, praetorios, tribunos plebis, magnam partem senatūs, omnem subolem juventutis unoque verbo rem publicam expulsam atque extirminatam suis sedibus,

    Cic. Phil. 2, 22, 54.—
    b.
    Pa. Brevin' an longinquo sermoni? Mi. Tribus verbis, Plaut. Mil. 4, 2, 30:

    pax, te tribus verbis volo,

    Plaut. Trin. 4, 2, 121.—
    c.
    Sed paucis verbis te volo, Plaut. Mil. 2, 4, 22; cf.:

    verbis paucis quam cito Alium fecisti me,

    id. Trin. 1, 2, 123; cf. also paucus, II. B.—
    4.
    Verbo.
    a.
    Orally, by word of mouth (opp. scripturā): C. Furnio plura verbo quam scripturā mandata dedimus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 5:

    cui verbo mandabo, quid, etc.,

    Vulc. Gall. Avid. Cass. 10, § 10.—
    b.
    Briefly, in a word:

    postquam Caesar dicendi finem fecit, ceteri verbo alius alii varie adsentiebantur,

    Sall. C. 52, 1:

    aut verbo adsentiebatur, aut pedibus in sententiam ibat,

    Liv. 27, 34, 7 Weissenb. ad loc.; 3, 40, 6; cf. also: rogatus a me etiamne majus quam dedecus, verbo de sententiā destitisti, at a word from me, Cic. Tusc. 2, 12, 28 Ernest. ad loc.—
    5.
    Meis, tuis, suis verbis, in my, thy, or his name; for me, thee, or him:

    gratum mihi feceris, si uxori tuae meis verbis eris gratulatus,

    Cic. Fam. 15, 8; 5, 11, 2; id. Att. 16, 11, 8:

    anulum quem ego militi darem tuis verbis,

    Plaut. Mil. 3, 3, 38; id. Bacch. 4, 4, 79:

    denuntiatum Fabio senatus verbis, ne, etc.,

    Liv. 9, 36, 14.
    II.
    In partic.
    A.
    Verbum, in the sing.
    1.
    Of an entire clause, a saying, expression, phrase, sentence (mostly anteclass.; cf.: sententia, dictum): Me. Plus plusque istuc sospitent quod nunc habes. Eu. Illud mihi verbum non placet:

    quod nunc habes!

    Plaut. Aul. 3, 6, 11; id. Cas. 2, 5, 39; id. Most. 1, 3, 18; 1, 3, 95; 1, 3, 139; Ter. And. 1, 5, 5; id. Eun. 1, 2, 95; id. Ad. 5, 8, 29.—
    2.
    Of a proverb:

    verum est verbum, quod memoratur: ubi amici, ibidem opus,

    Plaut. Truc. 4, 4, 32; so id. ib. 4, 5, 39; Ter. Ad. 5, 3, 17:

    quod verbum in pectus Jugurthae altius quam quisquam ratus erat descendit,

    Sall. J. 11, 7.—
    B.
    Pregn., mere talk, mere words (opp. to deed, fact, reality, etc.; cf.

    nomen): qui omnia verborum momentis, non rerum ponderibus examinet,

    Cic. Rep. 3, 8, 12; cf.:

    verbo et simulatione (opp. re verā),

    id. Verr. 2, 3, 58, § 133; v. res: dolor est malum, ut disputas;

    existimatio, dedecus, infamia verba sunt atque ineptiae,

    empty words, id. Pis. 27, 65:

    verborum sonitus inanis,

    id. de Or. 1, 12, 51:

    in quibus (civitatibus) verbo sunt liberi omnes?

    in word, in name, id. Rep. 1, 31, 47. —Hence, verba dare (alicui), to give empty words, i. e. to deceive, cheat:

    cui verba dare difficile est,

    Ter. And. 1, 3, 6:

    vel verba mihi dari facile patior in hoc, meque libenter praebeo credulum,

    Cic. Att. 15, 16, A: descendit atque Gallis verba dedit, i. e. eluded, escaped from them, Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 24:

    curis dare verba,

    i. e. to beguile, drive away, Ov. Tr. 5, 7, 40.—
    C.
    In gram., a verb:

    Aristoteles orationis duas partes esse dicit, vocabula et verba, ut homo et equus, et legit et currit, etc.,

    Varr. L. L. 8, § 11 sq. Müll.; 9, § 95; 10, § 77 al.; Cic. de Or. 3, 49, 191.—
    D.
    In eccl. Lat. as a translation of logos, the second person of the Trinity, Vulg. Joan. 1, 1; id. 1 Joan. 5, 7; id. Apoc. 19, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > verbum

  • 14 undiquesecus

    from every side/direction/place/part/source; on all/both sides/surfaces; everywhere; completely; allover; from every point of view, in all respects

    Latin-English dictionary > undiquesecus

  • 15 altrinsecus

    altrinsĕcus, adv. [for alterim-secus from alter-secus] (ante- and post-class.; ante-class. only in Plaut. in the foll. exs.).
    I.
    At or on the other side:

    quid, malum, adstas? quin retines altrinsecus?

    Plaut. Mil. 2, 5, 36; so id. Ps. 3, 2, 73; 1, 3, 123; id. Rud. 4, 4, 114; id. Merc. 5, 4, 16: fenestrae, quae foris ( outwardly) urbem prospiciunt, et altrinsecus ( within) fores, etc., App. M. 1, p. 111, 41; so id. ib. 2, p. 122, 39.—With gen.:

    aedium,

    App. M. 3, p. 137, 2.—
    II.
    (Postclass.) From or on both sides, = ab utrāque parte:

    venientes altrinsecus,

    Lact. 8, 6; so Amm. 25, 7; Treb. Poll. Gall. p. 309; Fulg. Prisc. Serm. p. 560, 9:

    utrasque partes contra se altrinsecus posuit,

    over against each other on each side, Vulg. Gen. 15, 10:

    bracchiola duo altrinsecus (fecit),

    stays on each side, ib. 2 Par. 9, 18.—Cf. Hand, Turs. I. pp. 282-284.

    Lewis & Short latin dictionary > altrinsecus

  • 16 contrārius

        contrārius adj.    [contra].—Of position, lying over against, opposite: ripa: collis huic, Cs.: Phrygiae tellus, O.: contrario ictu transfixus, by a blow from the opposite direction, L.: volnera, in front, Ta. — Opposite, contrary, opposed, conflicting: defendere contrariam partem: inter se pugnantia studia: disputare in contrarias partīs, on both sides: huius virtutis vitiositas: iura omnibus aliis: aestus vento, O.: ex orationibus capita alterna inter se contraria: contrario motu atque caelum, opposite to that of the sky.—As subst n., the opposite, contrary, reverse: contrarium est.. ut frigus calori, the antithesis: lex imperans honesta, prohibens contraria: si ea volt... sin autem contraria, etc., N.: vocant animum in contraria, in opposite directions, V.: in contraria versus, transformed: vitia quae sunt virtutum contraria, the opposites: ex contrario, on the contrary, on the other hand, Cs.: hoc ex contrario contendo: e contrario, N. — Hostile, inimical, antagonistic: Tibi, Ph.: litora litoribus, V.: undis ignis, O.
    * * *
    I
    contraria, contrarium ADJ
    opposite, contrary, in contradiction; antithetical; opposed, hostile, adverse; incompatible; reversed, inverted; reciprocal, mutual; counterbalancing
    II
    opponent, adversary; antagonist

    Latin-English dictionary > contrārius

  • 17 verbum

        verbum ī, n    [cf. ρ)ῆμα; Eng. word], a word: pro his facit verba, speaks, Cs.: quod ego in senatu Graeco verba fecissem, had spoken: libenter verbo utor Catonis (i. e. origines): usitatius hoc verbum et tritius: si pudor, si modestia, si uno verbo temperantia, in a word: verba rebus impressit, i. e. names: contumelia verborum, abusive language, Cs.: verborum delectus, choice of language: multis verbis ultro citroque habitis, much talk on both sides: accusare verbis tribus, in three words: (dies) per quem tria verba silentur, i. e. the praetor's voice (in the official words do, dico, addico), O.—Prov.: verba flunt mortuo, i. e. that is idle talk, T.— Abl sing. adverb., briefly, in one word, by a word: postquam Caesar dicendi finem fecit, ceteri verbo alius alii varie adsentiebantur, S.: verbo de sententiā destitisti, at one word from me.—Orally, by speech: aut verbo adsentiebatur, aut pedibus in sententiam ibat, L.— Abl plur. with poss. pron., or gen, in the name of, in behalf of, for: si uxori tuae meis verbis eris gratulatus, for me: denuntiatum Fabio senatūs verbis, ne, etc., L.—In the phrase, uno verbo, in one word, in a word, briefly: Quin tu uno verbo dic, quid, etc., T.: praetores, praetorios, tribunos plebis... unoque verbo rem p., etc.—In phrases to express exact correspondence, verbum e verbo, precisely, exactly, literally: quae Graeci pa/thh appellant, ego poteram morbos, et id verbum esset e verbo.—Of a passage or work, translated or copied, ad verbum, verbum de verbo, verbum pro verbo, or verbum verbo, literally, word for word: fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae: verbum de verbo expressum extulit, T.: verbum pro verbo reddere: verbum verbo reddere, H.—In the phrase, verbi causā or verbi gratiā, for the sake of example, for example, for instance: si quis, verbi causā, oriente Caniculā natus est: quo die verbi causā esse oporteret Idūs.—A saying, expression, phrase, sentence: vetus verbum hoc quidemst, etc., an old saying, T.: quod verbum in pectus Iugurthae altius descendit, S.—Mere talk, mere words: dolor est malum, existimatio, dedecus, infamia verba atque ineptiae, empty words: verborum sonitus inanis.— Abl adv., verbally, in words, nominally: Ut beneficium verbis initum nunc re comprobes, T.: in quibus (civitatibus) verbo sunt liberi omnes, in name.—Hence, the phrase, verba dare, to give mere words, deceive, cheat: Quoi verba dare difficile est, T.: vel verba mihi dari facile patior in hoc: curis dare verba, i. e. to beguile, O.—In grammar, a verb.
    * * *
    word; proverb

    verba dare alicui -- cheat/deceive someone

    Latin-English dictionary > verbum

  • 18 Babylon

    Băbylōn, ōnis, f. ( gen. Gr. Babylonos, Claud. IV. Cons. Hon. 653; acc. Gr. Babylona, Prop. 3 (4), 11, 21; Mart. 9, 76; Plin. 6, 26, 30, §§ 120 and 124), = Babulôn, Babylon, the ancient and renowned chief city of Babylonia, on both sides of the Euphrates, whose ruins are found at Hille, in Irak Arabi, Mel. 1, 11, 2; Plin. 6, 26, 30, § 121 sq.; Curt. 5, 6, 9; Cic. Div. 1, 23, 47; 2, 67, 139; Ov. P. 2, 4, 27; Nep. Eum. 2, 1; Vitr. 8, 3, 8; Vulg. Gen. 10, 10.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Băbylōnĭa, ae, f., = Babulônia.
    1.
    The Syrian province, named after its capital, Babylon, between the Euphrates and Tigris, Babylonia; in a more extended sense, sometimes used for all Syria, Assyria, and Mesopotamia; now Irak Arabi, Mel. 1, 11, 1; Plin. 6, 26, 30, § 117 sqq.; Curt. 5, 1, 43; 8, 3, 17; Just. 20, 4, 3; Vulg. 1 Macc. 6, 4.—
    2.
    For Babylon, the city Babylon, Just. 1, 2, 7; 12, 13, 6; cf. Liv. 38, 17, 11; Plin. 6, 26, 30, § 122; Curt. 4, 6, 20.—
    B.
    Băbylōnĭus, a, um, adj., Babylonian (pertaining as well to the city Babylon as to Babylonia):

    miles,

    Plaut. Truc. 2, 5, 19:

    Euphrates,

    Ov. M. 2, 248:

    moenia,

    Luc. 6, 50:

    arx,

    Curt. 5, 1, 25: Seleucia, situated in Babylonia, Plin. 6, 27, 31, §§

    129 and 133: juncus (produced in the region of Babylon, of particular excellence),

    id. 21, 18, 72, § 120.— Subst.: Băbylōnĭi, ōrum, m., the Babylonians, Cic. Div. 2, 46; Curt. 5, 1, 25; 5, 1, 38; Just. 13, 4, 23; Vulg. 4 Reg. 17, 30 al.—
    2.
    In fem. sing. Babylonia, a Babylonian woman, Ov. M. 4, 44; 4, 99.—And, since Babylonia was the primitive seat of astronomy and astrology, Babylonii numeri, Hor. C. 1, 11, 2 (cf. Cic. Div. 2, 47. 98: Chaldaicae rationes); and appel. for skilled in astronomy and astrology:

    me creat Archytae suboles Babylonius Horops,

    Prop. 4 (5), 1, 77.—
    C.
    Băbylōnĭcus, a, um, adj., = Babylonius, Babylonian: peristromata (skilfully woven and inwrought with figures; cf. Plin. 8, 48, 74, § 196); Plaut. Stich. 2, 2, 53; so,

    picta superbe texta,

    Mart. 8, 28, 17.—Hence, subst.: Băbylōnĭca, ōrum (more rare in sing. Băbylōnĭcum, i, Publ. Syr. ap. Petr. 35, 3), n., Babylonian coverings or tapestry, Lucr. 4, 1026; so Dig. 34, 2, 26; cf. Fest. s. v. solla, p. 298 Müll.: pelles, coming from Babylonia (a tribute in the time of the emperors), Dig. 39, 4, 16, § 7.—With reference to astrology (cf. II. B.):

    doctrina,

    Lucr. 5, 726.—
    D.
    Băbylōnĭensis, e, adj., = Babylonius, Babylonian (only in Plaut.): miles, Truc. 1, 1, 66; 1, 2, 100; 2, 4, 38.—
    E.
    Băbylōnĭăcus, a, um, adj., = Babylonius, Babylonian:

    undae,

    i. e. the Euphrates, Manil. 4, 578.

    Lewis & Short latin dictionary > Babylon

  • 19 Babylonia

    Băbylōn, ōnis, f. ( gen. Gr. Babylonos, Claud. IV. Cons. Hon. 653; acc. Gr. Babylona, Prop. 3 (4), 11, 21; Mart. 9, 76; Plin. 6, 26, 30, §§ 120 and 124), = Babulôn, Babylon, the ancient and renowned chief city of Babylonia, on both sides of the Euphrates, whose ruins are found at Hille, in Irak Arabi, Mel. 1, 11, 2; Plin. 6, 26, 30, § 121 sq.; Curt. 5, 6, 9; Cic. Div. 1, 23, 47; 2, 67, 139; Ov. P. 2, 4, 27; Nep. Eum. 2, 1; Vitr. 8, 3, 8; Vulg. Gen. 10, 10.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Băbylōnĭa, ae, f., = Babulônia.
    1.
    The Syrian province, named after its capital, Babylon, between the Euphrates and Tigris, Babylonia; in a more extended sense, sometimes used for all Syria, Assyria, and Mesopotamia; now Irak Arabi, Mel. 1, 11, 1; Plin. 6, 26, 30, § 117 sqq.; Curt. 5, 1, 43; 8, 3, 17; Just. 20, 4, 3; Vulg. 1 Macc. 6, 4.—
    2.
    For Babylon, the city Babylon, Just. 1, 2, 7; 12, 13, 6; cf. Liv. 38, 17, 11; Plin. 6, 26, 30, § 122; Curt. 4, 6, 20.—
    B.
    Băbylōnĭus, a, um, adj., Babylonian (pertaining as well to the city Babylon as to Babylonia):

    miles,

    Plaut. Truc. 2, 5, 19:

    Euphrates,

    Ov. M. 2, 248:

    moenia,

    Luc. 6, 50:

    arx,

    Curt. 5, 1, 25: Seleucia, situated in Babylonia, Plin. 6, 27, 31, §§

    129 and 133: juncus (produced in the region of Babylon, of particular excellence),

    id. 21, 18, 72, § 120.— Subst.: Băbylōnĭi, ōrum, m., the Babylonians, Cic. Div. 2, 46; Curt. 5, 1, 25; 5, 1, 38; Just. 13, 4, 23; Vulg. 4 Reg. 17, 30 al.—
    2.
    In fem. sing. Babylonia, a Babylonian woman, Ov. M. 4, 44; 4, 99.—And, since Babylonia was the primitive seat of astronomy and astrology, Babylonii numeri, Hor. C. 1, 11, 2 (cf. Cic. Div. 2, 47. 98: Chaldaicae rationes); and appel. for skilled in astronomy and astrology:

    me creat Archytae suboles Babylonius Horops,

    Prop. 4 (5), 1, 77.—
    C.
    Băbylōnĭcus, a, um, adj., = Babylonius, Babylonian: peristromata (skilfully woven and inwrought with figures; cf. Plin. 8, 48, 74, § 196); Plaut. Stich. 2, 2, 53; so,

    picta superbe texta,

    Mart. 8, 28, 17.—Hence, subst.: Băbylōnĭca, ōrum (more rare in sing. Băbylōnĭcum, i, Publ. Syr. ap. Petr. 35, 3), n., Babylonian coverings or tapestry, Lucr. 4, 1026; so Dig. 34, 2, 26; cf. Fest. s. v. solla, p. 298 Müll.: pelles, coming from Babylonia (a tribute in the time of the emperors), Dig. 39, 4, 16, § 7.—With reference to astrology (cf. II. B.):

    doctrina,

    Lucr. 5, 726.—
    D.
    Băbylōnĭensis, e, adj., = Babylonius, Babylonian (only in Plaut.): miles, Truc. 1, 1, 66; 1, 2, 100; 2, 4, 38.—
    E.
    Băbylōnĭăcus, a, um, adj., = Babylonius, Babylonian:

    undae,

    i. e. the Euphrates, Manil. 4, 578.

    Lewis & Short latin dictionary > Babylonia

  • 20 Babyloniacus

    Băbylōn, ōnis, f. ( gen. Gr. Babylonos, Claud. IV. Cons. Hon. 653; acc. Gr. Babylona, Prop. 3 (4), 11, 21; Mart. 9, 76; Plin. 6, 26, 30, §§ 120 and 124), = Babulôn, Babylon, the ancient and renowned chief city of Babylonia, on both sides of the Euphrates, whose ruins are found at Hille, in Irak Arabi, Mel. 1, 11, 2; Plin. 6, 26, 30, § 121 sq.; Curt. 5, 6, 9; Cic. Div. 1, 23, 47; 2, 67, 139; Ov. P. 2, 4, 27; Nep. Eum. 2, 1; Vitr. 8, 3, 8; Vulg. Gen. 10, 10.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Băbylōnĭa, ae, f., = Babulônia.
    1.
    The Syrian province, named after its capital, Babylon, between the Euphrates and Tigris, Babylonia; in a more extended sense, sometimes used for all Syria, Assyria, and Mesopotamia; now Irak Arabi, Mel. 1, 11, 1; Plin. 6, 26, 30, § 117 sqq.; Curt. 5, 1, 43; 8, 3, 17; Just. 20, 4, 3; Vulg. 1 Macc. 6, 4.—
    2.
    For Babylon, the city Babylon, Just. 1, 2, 7; 12, 13, 6; cf. Liv. 38, 17, 11; Plin. 6, 26, 30, § 122; Curt. 4, 6, 20.—
    B.
    Băbylōnĭus, a, um, adj., Babylonian (pertaining as well to the city Babylon as to Babylonia):

    miles,

    Plaut. Truc. 2, 5, 19:

    Euphrates,

    Ov. M. 2, 248:

    moenia,

    Luc. 6, 50:

    arx,

    Curt. 5, 1, 25: Seleucia, situated in Babylonia, Plin. 6, 27, 31, §§

    129 and 133: juncus (produced in the region of Babylon, of particular excellence),

    id. 21, 18, 72, § 120.— Subst.: Băbylōnĭi, ōrum, m., the Babylonians, Cic. Div. 2, 46; Curt. 5, 1, 25; 5, 1, 38; Just. 13, 4, 23; Vulg. 4 Reg. 17, 30 al.—
    2.
    In fem. sing. Babylonia, a Babylonian woman, Ov. M. 4, 44; 4, 99.—And, since Babylonia was the primitive seat of astronomy and astrology, Babylonii numeri, Hor. C. 1, 11, 2 (cf. Cic. Div. 2, 47. 98: Chaldaicae rationes); and appel. for skilled in astronomy and astrology:

    me creat Archytae suboles Babylonius Horops,

    Prop. 4 (5), 1, 77.—
    C.
    Băbylōnĭcus, a, um, adj., = Babylonius, Babylonian: peristromata (skilfully woven and inwrought with figures; cf. Plin. 8, 48, 74, § 196); Plaut. Stich. 2, 2, 53; so,

    picta superbe texta,

    Mart. 8, 28, 17.—Hence, subst.: Băbylōnĭca, ōrum (more rare in sing. Băbylōnĭcum, i, Publ. Syr. ap. Petr. 35, 3), n., Babylonian coverings or tapestry, Lucr. 4, 1026; so Dig. 34, 2, 26; cf. Fest. s. v. solla, p. 298 Müll.: pelles, coming from Babylonia (a tribute in the time of the emperors), Dig. 39, 4, 16, § 7.—With reference to astrology (cf. II. B.):

    doctrina,

    Lucr. 5, 726.—
    D.
    Băbylōnĭensis, e, adj., = Babylonius, Babylonian (only in Plaut.): miles, Truc. 1, 1, 66; 1, 2, 100; 2, 4, 38.—
    E.
    Băbylōnĭăcus, a, um, adj., = Babylonius, Babylonian:

    undae,

    i. e. the Euphrates, Manil. 4, 578.

    Lewis & Short latin dictionary > Babyloniacus

См. также в других словарях:

  • from both sides — from the right and the left, from either side …   English contemporary dictionary

  • Both Sides Now (song) — Infobox Single Name =Both Sides Now Cover size = Caption = Artist =Judy Collins Album = A side = B side =Who Knows Where the Time Goes Released =1968 Format =7 single Recorded = Genre = Length = Label = Writer =Joni Mitchell Producer =… …   Wikipedia

  • Both sides the Tweed — is a reworking by singer Dick Gaughan of a traditional song from 1707 attributed to James Hogg *about the Treaty of Union between Scotland and England. Gaughan made minor changes to the words and added his own tune… …   Wikipedia

  • Both Sides of Time —   …   Wikipedia

  • Both Sides — Infobox Album | Name = Both Sides Type = Album Artist = Phil Collins Released = November 9 1993 Recorded = 1992 93 Genre = Pop Length = 67:17 Label = Virgin (UK and Ireland) Atlantic (US and Canada) WEA (rest of the world) Producer = Phil Collins …   Wikipedia

  • Both Sides Now — Infobox Album Name = Both Sides Now Type = Album Artist = Joni Mitchell Released = February 8, 2000 (Special edition) March 20, 2000 (Regular) Recorded = Air Studios, Hampstead, London, 1999 Genre = Jazz, Torch songs Length = 51:29 Label =… …   Wikipedia

  • Both Sides of the Story — Single infobox | Name = Both Sides of the Story Artist = Phil Collins from Album = Both Sides Released = 1993 Format = 7 , cassette, CD Recorded = Genre = Pop Length = 6:43 Label = Atlantic, Virgin, WEA Producer = Phil Collins, Hugh Padgham Last… …   Wikipedia

  • Both Sides of an Evening — Infobox Album Name = Both Sides of an Evening Type = studio Artist = The Everly Brothers Released = 1961 Recorded = Genre = Rock and roll Length = Label = Producer = Andrew Sandoval Reviews = * Allmusic Rating|3|5… …   Wikipedia

  • Black on Both Sides — Infobox Album Name = Black on Both Sides Type = Studio album Artist = Mos Def Released = October 12, 1999 (US) Recorded = 1999 Genre = Alternative Hip hop, East Coast Hip hop Length = 71:21 Label = Rawkus/UMVD Producer = Mos Def Diamond D 88 Keys …   Wikipedia

  • Shot By Both Sides — Infobox Single Name = Shot By Both Sides Cover size = Img size = Border = Caption = Artist = Magazine Album = Real Life B side = My Mind Ain t So Open Released = 1978 Format = Recorded = Genre = Post punk Length = 4:04 Label = Virgin Writer =… …   Wikipedia

  • Lickin' on Both Sides — Infobox Album Name = Lickin on Both Sides Type = Album Artist = Mis Teeq Released = October 27 2001 Recorded = 2001 Genre = R B, UK garage Length = 59:54 Label = Telstar Producer = Stargate, Ed Case, Blacksmith, Rishi Rich, Mushtaq, Synth,… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»